Αγαπητή Ναντίν,
Με την κολλητή μου, τη Μαρίνα, είμαστε φίλες από το νηπιαγωγείο. Η φιλία μας κράτησε στο δημοτικό, στο γυμνάσιο και στο λύκειο. Είμαστε αχώριστες. Είναι για ‘μένα η αδερφή, που δεν είχα ποτέ, μια και είμαι μοναχοπαίδι. Είχαμε ορκιστεί στις κερκίδες του σχολείου πως θα παραμείνουμε φίλες για πάντα. Δηλώσαμε και οι δύο Παιδαγωγικό Πάτρας στο μηχανογραφικό μας. Υποσχεθήκαμε πως θα είμαστε μαζί και στα φοιτητικά έδρανα. Ωστόσο, έντρομες είδαμε τις βάσεις, πιασμένες χέρι -χέρι, στον πίνακα ανακοινώσεων του σχολείου μας φέτος τον Αύγουστο. Η Μαρίνα δυστυχώς πέρασε Παιδαγωγικό Ιωαννίνων… Η απόσταση που θα μας χωρίζει στο εξής θα είναι μεγάλη. Θα κάνουμε νέες φίλες. Θα κρατήσει άραγε η φιλία μας, παρά την απόσταση;
Έλενα Δ.
Αγαπητή Έλενα!
Καταρχάς συγχαρητήρια για την εισαγωγή σας στο Πανεπιστήμιο και καλή σταδιοδρομία και στις δυο σας! Με μεγάλη μου χαρά σου ανακοινώνω πως δεν είναι μύθος! Οι αληθινές φιλίες κρατάνε για πάντα! Εγώ με την κολλητή μου από το νηπιαγωγείο είμαστε το ζωντανό παράδειγμα. Εγώ πέρασα στη Θεσσαλονίκη και εκείνη στην Αθήνα. Αρχικά στεναχωρηθήκαμε, όμως υποσχεθήκαμε πως θα μιλάμε στο τηλέφωνο, θα βρισκόμαστε στο πατρικό μας στις γιορτές και στις καλοκαιρινές διακοπές και θα επισκεπτόμαστε η μία την άλλη με την πρώτη ευκαιρία. Έτσι κι έγινε! Μιλούσαμε πολύ – όχι καθημερινά αλλά αρκετά συχνά- στο τηλέφωνο. Εσείς είστε πιο τυχερές καθώς τώρα πια με τα social media μπορείτε να μιλάτε αλλά και να βλέπετε ζωντανά η μία την άλλη! Την επισκέφτηκα αρκετές φορές στην Αθήνα και εκείνη εμένα στη Θεσσαλονίκη και συναντιόμασταν συνέχεια στο πατρικό μας, όπου ξοδεύαμε ώρες συζητώντας, κάνοντας πράγματα που κάναμε παλιά και κερδίζοντας τον χαμένο χρόνο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, κάναμε και οι δύο καινούριες φίλες με τις οποίες ταιριάξαμε πολύ, νέες “κολλητές” και προχωρήσαμε τις ζωές μας. Αυτό όμως δε σημαίνει πως σταματήσαμε ποτέ να είμαστε φίλες. Γνώρισα τις φίλες της κι εκείνη τις δικές μου. Όταν όμως δεν ήμουνα καλά, χώρισα με το αγόρι μου και έκλαιγα με τις ώρες, ήταν η πρώτη που πήρα τηλέφωνο για να με παρηγορήσει. Όπως επίσης, εγώ ήμουν η πρώτη που έμαθε για την αποφοίτησή της και την καινούρια της δουλειά.
Η φοιτητική ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις! Ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά σας και καλείστε να τον ανακαλύψετε! Θα ζήσετε ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, θα πληγωθείτε, θα κλάψετε, θα γελάσετε και θα λυπηθείτε! Ο νεανικός σας ενθουσιασμός είναι ένα δυνατό όπλο στα χέρια σας που θα σας κάνει να πάρετε σωστές ή και λάθος αποφάσεις. Ό, τι κι αν επιλέξετε, ωστόσο, αυτό που θα θυμάστε αργότερα από τα φοιτητικά σας χρόνια θα είναι οι τρέλες που κάνατε με την κολλητή σου. Ακόμα κι αν δεν είναι κοντά σου σωματικά, θα είναι νοερά δίπλα σου σε κάθε χαζή ή κρίσιμη στιγμή της ζωής σου.
Οι φιλίες που βασίζονται στην ειλικρίνεια, την ανιδιοτελή αγάπη, τον σεβασμό, την αλληλοκατανόηση και την έλλειψη ζήλιας και εγωισμού, κρατάνε για πολλά χρόνια. Η δικιά μας μετράει ήδη τριάντα χρόνια, είμαστε ακόμα σε απόσταση, ωστόσο, συνεχίζουμε το ίδιο αγαπημένες με τότε. Στο χέρι σας είναι, λοιπόν κι εσάς να την κάνετε να κρατήσει για πάντα! Σας το εύχομαι από καρδιάς!
Φιλικά,
Ναντίν
