Αγαπητή Ναντίν,
Είμαι η Ελισάβετ και είμαι 29 ετών. Σπούδασα διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά και έπειτα πήγα για μεταπτυχιακό στη Γερμανία. Ήθελα από μικρή να μείνω στο εξωτερικό και να δουλέψω εκεί. Λατρεύω τη ζωή έξω κι ας έχει πίεση και πολύωρη εργασία. Έχει όμως, καλές απολαβές, ποιότητα ζωής, αναγνώριση των σπουδών σου και δυνατότητα επαγγελματικής εξέλιξης σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν ολοκλήρωσα το μεταπτυχιακό μου, λοιπόν, δούλευα σε μια καφετέρια στο Βερολίνο αναζητώντας μια καλή δουλειά γιατί ήθελα σαν τρελή να παραμείνω. Δυστυχώς, δεν τα κατάφερα κι έτσι τα τελευταία τρία χρόνια έχω επιστρέψει και εργάζομαι στην Ελλάδα σε μια δουλειά, φυσικά άσχετη με τις σπουδές μου και με χάλια μισθό. Άσε που μένω και στο πατρικό μου (φαντάζεσαι τίποτα χειρότερο;) Γνώρισα, ωστόσο, τον Μάρκο, 30 ετών, ο οποίος είναι ΙΤ Manager στην εταιρεία που δουλεύω και είμαστε μαζί τα τελευταία δύο χρόνια και πολύ ερωτευμένοι. Το θέμα είναι ότι έχω μάθει να κυνηγώ τα όνειρά μου και ποτέ δεν σταμάτησα να ψάχνω εργασία στο εξωτερικό. Πριν ένα μήνα έλαβα ένα e-mail από μια πολυεθνική στο Λονδίνο, όπου με κάλεσαν σε συνέντευξη μέσω skype και λίγο καιρό αργότερα έλαβα δεύτερο e-mail, στο οποίο μου ανακοίνωσαν ότι με επέλεξαν για τη θέση και αν συμφωνώ μπορώ να ξεκινήσω σε έναν μήνα! Θέλω σαν τρελή να πάω καθώς τα χρήματα είναι πάρα πολύ καλά και είναι ακριβώς η δουλειά που ονειρευόμουν να κάνω. Τί να πω όμως στον Μάρκο, τον οποίο αγαπώ πολύ; Δεν θέλω να χωρίσουμε και δεν πιστεύω καθόλου στις σχέσεις από απόσταση. Πώς να το χειριστώ;
Ευχαριστώ,
Ελισάβετ
Αγαπητή Ελισάβετ!
Ομολογουμένως, η περίπτωσή σου είναι δύσκολη και με προβλημάτισε αρκετά… Δυστυχώς, έχεις απόλυτο δίκιο ότι στον εργασιακό (και όχι μόνο) τομέα τα πράγματα στη χώρα μας είναι απελπιστικά! Η ανεργία είναι η μάστιγα της εποχής, οι περισσότεροι νέοι ασχολούνται με διαφορετικό αντικείμενο απ’ αυτό που σπούδασαν και εννοείται ότι κανείς πλέον δεν αμείβεται αναλογικά της πολύωρης εργασίας που προσφέρει και των προσόντων που διαθέτει… Με απλά λόγια, η πλήρης καταπάτηση των ατομικών δικαιωμάτων και της προσωπικότητάς μας… Έτσι, είναι επιλογή του καθενός αν θα μείνει στην Ελλάδα, γνωρίζοντας τις υπάρχουσες συνθήκες ή αν θα επιλέξει τον δρόμο του εξωτερικού, ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν είναι πάντα στρωμένος με ροδοπέταλα… Οφείλω να σ’ ενημερώσω, από αρκετές μαρτυρίες φίλων και συγγενών, που ζουν χρόνια και εργάζονται στο εξωτερικό (όχι πάντα κατ’ επιλογήν) πως οι συνθήκες διαβίωσης είναι συχνά ανυπόφορες! Ειδικά για έναν λαό όπως ο δικός μας, που ο τρόπος ζωής μας είναι εντελώς διαφορετικός, η προσαρμογή θα είναι δύσκολη… (Κάτι θα ‘χεις καταλάβει από τα φοιτητικά σου χρόνια στο Βερολίνο…)
Επιπρόσθετα οι επιλογές μας, όπως σίγουρα θα ξέρεις, έχουν πάντα το τίμημά τους κι εσύ όπως μου λες, έχεις όνειρο ζωής να εργαστείς στο εξωτερικό και γενικά να χαρείς την ανεξαρτησία σου, και να που η τύχη σου χαμογέλασε και έχεις την ευκαιρία να μείνεις στο Λονδίνο, να δουλέψεις πάνω στην ειδικότητά σου και μάλιστα με ικανοποιητικό μισθό! (Αυτό είναι τύχη!)
Οι ευκαιρίες λοιπόν, είναι λίγες στη ζωή, όπως έχουμε ξαναπεί και καλό είναι να μην τις αφήνουμε να προσπεράσουν! Όλα λοιπόν, θα ήταν πολύ βολικά για ‘σένα, αν δεν υπήρχε μια σημαντική παράμετρος, ο αγαπημένος σου, ο Μάρκος! Από τη μια το όνειρό σου και από την άλλη ο έρωτας της ζωής σου… Χμ! Πού άραγε γέρνει η ζυγαριά; Δύσκολα τα πράγματα αγαπημένη μου… Λοιπόν, εκ πείρας θα σου πω ότι δεν πρέπει να είσαι προκατειλημμένη με τις σχέσεις από απόσταση καθώς είναι μια ευκαιρία να δοκιμαστεί η σχέση σας και πίστεψέ με, πολλές φορές λειτουργεί, αρκεί να μην υπερβούν τα χρόνια… (Κατανοείς φαντάζομαι ότι είναι ανέφικτο να συνεχίσετε για πάντα εσύ στο Λονδίνο και αυτός εδώ)! Άρα, μπορείτε αρχικά να το συζητήσετε (ο διάλογος πάντα είναι μια καλή επιλογή!) κι έπειτα να ξεκινήσετε σε απόσταση, ενώ παράλληλα να ψάχνει και ο Μάρκος για μια δουλειά εκεί, αν φυσικά δεν υπάρχει κάτι σοβαρό να τον κρατά πίσω! Βέβαια να έχεις στο νου σου ότι δεν θα είναι τόσο παραμυθένιο όσο ακούγεται… Αλλά ”αγαθά κόποις κτώνται” φίλη μου και μην ξεχνάς ότι πολλές φορές το σύμπαν μας κλείνει το μάτι!
Το ενδεχόμενο του χωρισμού δεν στο προτείνω καν, καθώς θεωρώ ότι είναι άδικο και για τους δυο σας και πιστεύω πως αξίζει να σε ακολουθήσει στο όνειρό σου… Αν σ’ αγαπάει και σε νοιάζεται πραγματικά, να είσαι σίγουρη ότι θα σε καταλάβει, θα σεβαστεί την επιλογή σου και θα το προσπαθήσει. Αν πάλι δεν το κάνει, είναι επιλογή του, οπότε μάλλον αξίζεις κάτι καλύτερο και τώρα σου δίνεται η ευκαιρία να το διαπιστώσεις… Και πού ξέρεις; Ίσως και να βρίσκεται κάτω από το Big Ben και να σε περιμένει!
Όπως και να ‘χει, εγώ σου εύχομαι από καρδιάς συγχαρητήρια και καλή τύχη στο νέο σου ξεκίνημα!
Φιλικά,
Ναντίν!
