Το μικρό αρχιπέλαγος στην καρδιά της Μεσογείου είναι ένα μέρος ικανό να ταξιδέψει τον κάθε επισκέπτη με μαγικό τρόπο μέσα στον χρόνο με τα προϊστορικά του μνημεία, τα μεσαιωνικά σοκάκια, την μπαρόκ αρχιτεκτονική και τα αναγεννησιακά του κτήρια. Μια βόλτα στις καστροπολιτείες της Μάλτας ήταν αρκετή για να ανασύρει στη μνήμη μου όλα τα παραμύθια των παιδικών μου χρόνων. Αλλά όχι εκείνα με τους δράκους, τα τέρατα και τους κακούς. Εκείνα με τα κάστρα, τις πριγκίπισσες και τους ιππότες.

Valletta

Την Μάλτα ήθελαν πολλοί να την κατακτήσουν και τα κατάφεραν. Οι πρώτοι άποικοι, οι Άραβες, οι ιππότες, οι Βρετανοί… ο καθένας άφησε το αποτύπωμά του. Έτσι σήμερα, το νησί θυμίζει τα πάντα και τίποτα, ταυτόχρονα. Ο επισκέπτης μπορεί να χαζεύει για ώρες τη θέα στην πρωτεύουσα της Μάλτας, τη Βαλέτα, η οποία έχει χαρακτηριστεί ως πόλη Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Η Βαλέτα χτίστηκε το 1566. Το όνομά της το οφείλει στον ιδρυτή της, τον Μεγάλο Γάλλο Μάγιστρο Λα Βαλέτ. Είναι οχυρωμένη, χτισμένη πάνω σε χερσόνησο, περιβάλλεται από θάλασσα από τρεις πλευρές και πλαισιώνεται από δύο φυσικά λιμάνια ενώ γύρω της βρίσκονται τείχη από το δέκατο έκτο αιώνα. Η πόλη χτίστηκε από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη μετά τη Μεγάλη Πολιορκία των Οθωμανών του 1565. Διαθέτει επίσης, ένα περήφανο φρούριο, το Saint Elmo, στο οποίο μάλιστα γυρίστηκε και η θρυλική ταινία «Το Εξπρές του μεσονυχτίου» το 1978.

Ίσως ένα από τα ιδανικότερα σημεία για έναν απολαυστικό απογευματινό περίπατο είναι το Πάρκο Lower Μπαράκα. Από εκεί ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να απολαύσει τη μοναδική πανοραμική θέα προς τα λιμάνια της πόλης. Ο κήπος είναι ήσυχος, με ένα όμορφο συντριβάνι και έναν μικρό ελληνιστικό ναό. Οι κήποι Μπαράκα μέχρι το 1824 ήταν τμήμα μιας ευρύτερης οχυρωματικής κατασκευής που βρισκόταν υπό την ιδιοκτησία των Ιταλών ιπποτών και έφερε συνολικά 18 κανόνια. Όλα τα μονοπάτια τους είναι κατάφυτα με λουλούδια, θάμνους και φιστικιές. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ του ντόπιου πληθυσμού το συγκεκριμένο πάρκο αποτελεί τον δημοφιλέστερο τόπο συνάντησης.

Η παραμυθένια πόλη της Βαλέτας προσφέρει μαγευτική θέα και χαρακτηρίζεται από στενούς γραφικούς δρόμους, σπίτια με ξύλινα χρωματιστά καφασωτά μπαλκόνια που στέκουν αντικριστά στον δρόμο και απέχουν ελάχιστα μεταξύ τους, λες και φτιάχτηκαν για να διευκολύνουν τις οικοδέσποινες στις συζητήσεις τους, εντυπωσιακούς ναούς και στοιχεία μπαρόκ διακοσμητικής τέχνης, τα οποία προσδίδουν σε αυτή τη μεσογειακή γωνία μια ατμόσφαιρα που μαρτυρά την ύπαρξη των ιπποτών που άφησαν εδώ ανεξίτηλο το σημάδι τους.

Στoν κεντρικό πεζόδρομό της με τα παλιά κτίρια – ανακαινισμένα ή με εμφανή τα σημάδια του χρόνου, τα «κλειστά» μπαλκόνια και τα καταστήματα με τις vintage επιγραφές, ο επισκέπτης νομίζει ότι η ροή του χρόνου έχει ακινητοποιηθεί. Την ίδια εντύπωση έχει κανείς και στους υπόλοιπους δρόμους και τα σοκάκια της με τα χρυσόχρωμα, ταλαιπωρημένα σπίτια και τα κατασκευασμένα από τη λεγόμενη μαλτεζόπετρα κτήρια, αυτό το υπόλευκο, φωτεινό, δομικό υλικό που δίνει μια αραβική απόχρωση στο τοπίο. Για τους ντόπιους ο χρόνος περνά αργά και νωχελικά στην πόλη των Ιπποτών ενώ κατά την καλοκαιρινή περίοδο οι τουρίστες τής δίνουν ζωή στα αναρίθμητα καφέ και εστιατόρια που ντύνουν τα γραφικά σοκάκια της.

Η Βαλέτα είναι μια πόλη με έντονο το θρησκευτικό αίσθημα, γεγονός που ο επισκέπτης αντιλαμβάνεται από την πρώτη κιόλας στιγμή που βρίσκεται στην πόλη. Οι δρόμοι της είναι γεμάτοι με θρησκευτικά αγάλματα ενώ οι μεγαλοπρεπείς, επιβλητικοί και μοναδικοί αρχιτεκτονικά καθεδρικοί ναοί της πολυάριθμοι… Περπατώντας στη ρομαντική Βαλέτα και στην πολυσύχναστη οδό της Δημοκρατίας, αισθάνομαι την αυθεντική αύρα μιας άλλης εποχής να με τυλίγει. Όλοι οι δρόμοι της αναβλύζουν ιστορίες και παραμύθια ιπποτών και πειρατών και είναι υπέροχα να τα βλέπω. Λίγο αργότερα φτάνω στην Πλατεία του Αγίου Γεωργίου με τα εντυπωσιακά συντριβάνια στο κέντρο της, που αποτελεί σημείο συνάντησης των ντόπιων αλλά και πόλο έλξης τουριστών απ’ όλον τον κόσμο. Ο λόγος που η πλατεία είναι τόσο διάσημη είναι γιατί εκεί βρίσκεται το επιβλητικό και μεγαλοπρεπές Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, ένα ανάκτορο με πολύ ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική. Ο καλύτερος αρχιτέκτονας της Μάλτας του 16ου αιώνα, ο Gerolamo Cassar ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό και την κατασκευή του το 1571. Σήμερα αποτελεί έδρα του προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και της Βουλής των αντιπροσώπων. Το παλάτι είναι χτισμένο γύρω από δύο μεγάλες καταπράσινες αυλές με φοίνικες και άλλα δέντρα και όμορφα λουλούδια, διακοσμημένες με γλυπτά κατασκευασμένα από τη χαρακτηριστική πέτρα της Μάλτας. Στη μία αυλή εντυπωσιακά είναι τα δύο επιβλητικά λιοντάρια που τη στολίζουν ενώ ιδιαίτερο ενδιαφέρον στη διακόσμηση παρουσιάζει και η πηγή με τον αετό που βγάζει νερό από το στόμα του. Όλα σύμβολά δύναμης, εξουσίας και υπεροχής. Η άλλη αυλή φιλοξενεί ένα μεγάλο άγαλμα του Ποσειδώνα. Και οι δύο αυλές είναι ό, τι πρέπει για λίγη χαλάρωση με θέα τα εξαιρετικά διακοσμημένα μπαλκόνια του παλατιού…

Vittoriosa

Φεύγοντας εντυπωσιασμένη από το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, αποχαιρετώ τη Βαλέτα και συνεχίζω την εξερεύνησή μου στη γοητευτική Μάλτα με προορισμό τη Βιτοριόζα, την πιο παραμυθένια καστροπολιτεία της και μια από τις τρεις παλιές πόλεις του νησιού. Η Vittoriosa ήταν η πρώτη πρωτεύουσα των ιπποτών της Μάλτας μόλις αυτοί αποβιβάστηκαν στο νησί. Χτισμένη πάνω σε βαθύ όρμο, η Βιτοριόζα είναι επίσης γνωστή ως Μπιργκού. Η πόλη υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο δεν έχει χάσει καθόλου την αίγλη της. Μοιάζει κατά πολύ με τη Βαλέτα ως προς τα τείχη, τα σπίτια με τα ξύλινα χρωματιστά κλειστά μπαλκόνια, τα παραδοσιακά μαγαζάκια, κυρίως τουριστικά, τα πέτρινα σοκάκια, τα κτήρια και τις εκκλησίες, οι οποίες χαρακτηρίζονται από το σύμβολο της Μάλτας, τον κόκκινο σταυρό με τις καμπυλωμένες άκρες. Η πόλη βρύθει από οχυρώματα και κάστρα που στεγάζουν μουσεία ενώ ιδιαίτερο αξιοθέατο είναι η τεράστια μαρίνα της. Η θάλασσά της είναι γεμάτη από μικρά και μεγάλα ιστιοφόρα, που ελλιμενίζονται στα νερά της, ζωγραφίζοντας το μαγευτικό τοπίο με τέτοιον τρόπο που νομίζει κανείς ότι βρίσκεται μέσα σε πίνακα ζωγραφικής. Ο χρόνος μοιάζει να σταματά στη Βιτοριόζα με τους ντόπιους να κάνουν passeggiata, δηλαδή βόλτα στην προκυμαία αλλά και τους τουρίστες να κάθονται ανέμελα και νωχελικά στα παγκάκια θαυμάζοντας τη θέα. Αξίζει και μια επίσκεψη στο ναυτικό μουσείο στην περιοχή. Έμεινα στην πόλη χαλαρώνοντας και θαυμάζοντας το ηλιοβασίλεμα μέχρι το δειλινό κι έπειτα τη νύχτα.

Marsaxlokk

Ξημερώνοντας η καινούρια ‘μέρα και έχοντας πάρει υπερβολική δόση από ιππότες, κάστρα και παλάτια, αναζήτησα κάτι διαφορετικό. Άλλωστε η Μάλτα έχει τόσες επιλογές που ενδείκνυται για όλα τα γούστα. Κατευθύνθηκα λοιπόν, σε ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά ψαροχώρια του νησιού αλλά και της Μεσογείου γενικότερα. Ο λόγος για το Μάρσασλοκκ. Το παράξενο όνομά του το χρωστά στο πάντρεμα δύο γλωσσών: Μάρσα, που σημαίνει λιμάνι στα αραβικά, και Σλοκ, η μαλτέζικη λέξη για τον νοτιοανατολικό άνεμο, αυτόν που εμείς αποκαλούμε Σιρόκο. Πρώην φοινικική αποικία, το Μάρσασλοκκ των τρεισήμισι χιλιάδων κατοίκων βρίσκεται στη νοτιοανατολική Μάλτα και είναι γνωστό, μεταξύ άλλων, για τις πολύχρωμες παραδοσιακές ψαρόβαρκες, τις λεγόμενες luzzas, βαμμένες στο κόκκινο της φωτιάς, το έντονο πράσινο, το μπλε ή το σκούρο κίτρινο που έχουν διπλά τοιχώματα και ζωγραφισμένo το μάτι του Όσιρι στα δεξιά και τα αριστερά της πλώρης, όπως στις αρχαίες ελληνικές παραστάσεις πλοίων.

Το θρησκευτικό στοιχείο, όπως ήδη ανέφερα, είναι ιδιαίτερα έντονο στη Μάλτα. Εκτός από τις αμέτρητες εκκλησίες, οι άνθρωποι εκφράζουν την πίστη τους συνεχώς, με σταυρούς, εικόνες και πολλά τελετουργικά χωρίς, ωστόσο, να είναι ιδιαίτερα πουριτανοί. Αξίζει λοιπόν, μια επίσκεψη στην Παναγία της Πομπηίας, την εκκλησία της ενορίας του Μάρσασλοκκ. Η εκκλησία άρχισε να χτίζεται το 1890, όταν αυξήθηκε ο αριθμός των ψαράδων στην περιοχή, προς τιμήν της Παναγίας της Πομπηίας, η οποία τους έσωσε από την ανεμοθύελλα και ολοκληρώθηκε το 1897. Το εσωτερικό της είναι ανάλογο των υπόλοιπων εκκλησιών του νησιού. Η εκκλησία γιορτάζει αρκετές φορές μέσα στο έτος με πλήθος κόσμου να την επισκέπτεται.

Το Μάρσασλοκκ φημίζεται για τη Μεγάλη Αγορά του, ένα πολύ διάσημο παζάρι που υπάρχει σχεδόν σε όλους τους ταξιδιωτικούς οδηγούς, γι’ αυτό και προσελκύει χιλιάδες τουρίστες και ντόπιους, που συγκεντρώνονται στη μαρίνα του γραφικού χωριού για ν’ αγοράσουν φρέσκα ψάρια και θαλασσινά της Μεσογείου αλλά και κάθε λογής τοπικά προϊόντα, χειροποίητα μαλτέζικα δημιουργήματα, αναμηνηστικά και σουβενίρ. Στην προκυμαία το παζάρι στήνεται από νωρίς το πρωί. Διακοσμητικά από πολύχρωμο γυαλί, ιππότες-μινιατούρες, δαχτυλίδια, ποτηράκια, καρτ ποστάλ… Οι πάγκοι γεμίζουν από μικροαντικείμενα που απεικονίζουν ή συμβολίζουν τη Μάλτα. Αν και η αγορά αρχικά στηνόταν κάθε Κυριακή και λειτουργούσε αποκλειστικά και μόνο ως ψαραγορά, εξαιτίας της μεγάλης προσέλκυσης του κόσμου επεκτάθηκε σε λαϊκή αγορά κι έτσι σήμερα ο επισκέπτης μπορεί να προμηθευτεί από αυτήν ντόπιο μέλι, σπιτικές μαρμελάδες, κρασί, λαχανικά ακόμα και ρούχα σε πολύ οικονομικές τιμές. Τέλος, αν και η Μεγάλη Αγορά λαμβάνει χώρα κάθε Κυριακή, καθημερινά υπάρχει στην προκυμαία ένα μικρότερο παζάρι για τους τουρίστες, κυρίως με κάποια τοπικά προϊόντα και τουριστικά είδη. Αξίζει να κάνεις τις αγορές σου από εκεί. Μετά τα ψώνια, φυσικά χρειάζεται λίγη χαλάρωση κι έτσι μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σας ή να δοκιμάσεις την τοπική κουζίνα σε κάποιο από τα πολυάριθμα μαγαζάκια της προκυμαίας αλλά και να γευθείς ολόφρεσκο ψάρι στις ποικίλες ψαροταβέρνες του χωριού.

Το Μάρσασλοκκ είναι γραφικό χωριό όπως γραφικές είναι και οι γειτονικές παραλίες του. Αν αναζητάς ένα όμορφο, ιδιαίτερο και ήσυχο μέρος για χαλάρωση στην περιοχή, αξίζει μια επίσκεψη στην παραλία St. John’s Pool. Πρόκειται για μια όμορφη φυσική πισίνα, όπως λέει και το όνομά της, το ιδανικό μέρος για να περάσεις μια χαλαρωτική ‘μέρα μακριά από τα κοσμοπολίτικα τουριστικά θέρετρα. Η παραλία St. John’s Pool είναι μια από τις πιο όμορφες και εκπληκτικές φυσικές πισίνες του νησιού και βρίσκεται πολύ κοντά στο Μάρσασλοκκ, νοτιοδυτικά της Μάλτας. Χαρακτηρίζεται από καθαρά γαλαζοπράσινα κρυστάλλινα νερά, που ενδείκνυνται για κολύμβηση με αναπνευστήρα και καταδύσεις. Δεν έχει άμμο αλλά επίπεδους κάτασπρους βράχους που θυμίζουν σπήλαιο και χαρακτηριστική βλάστηση. Μπορείς να απολαύσεις την ηλιοθεραπεία σου κάτω από τον μεσογειακό ήλιο ενώ το βάθος της θάλασσας ενδείκνυται για βουτιές από τα βράχια.

St. Julian’s – Spinola Bay

Το σούρουπο επέστρεψα στη Μάλτα και αυτήν τη φορά πήγα εκεί όπου χτυπά η καρδιά της νυχτερινής διασκέδασης, στο St. Julian’s, που ασφυκτιά από τις ψηλές πολυκατοικίες, την κίνηση και την κραυγαλέα τουριστική αισθητική. Στην περιοχή ξεχωρίζει το γραφικό λιμάνι Σπινόλα, όπου λικνίζονται οι luzzas και πολλά κότερα και ιστιοφόρα. Εκεί θα βρεις τα πιο όμορφα εστιατόρια και cafes που σερβίρουν μεσογειακή, ευρωπαϊκή και μαλτέζικη κουζίνα και προσφέρουν την πιο όμορφη θέα του λιμανιού ενώ χαρακτηριστικό του είναι και το ρομαντικό γεφυράκι με τη λέξη LOVE. Ό, τι πρέπει για να τελειώσω το ταξίδι μου στο πιο ιπποτικό και παραμυθένιο νησί της Μεσογείου.

Δες το video με το οδοιπορικό μου στη Μάλτα σε συνεργασία με την Eqvus Productions: