Λογικά για να με διαβάζεις είσαι φοιτητής ή φοιτήτρια στην Αθήνα και μάλιστα πρωτοετής! Νιώθεις μουδιασμένος, πελαγωμένος και γενικά επικρατεί μια χαώδης κατάσταση στο μυαλό σου για το πως θα καταφερείς να επιβιώσεις στη μεγάλη μας πρωτεύουσα; Τί όχι; Αφού το ξέρω! Ήμουν στη θέση σου έναν χρόνο πριν, οπότε χαλάρωσε και διάβασε παρακάτω τον λεγόμενο “οδηγό επιβίωσης” που εκ πείρας θα βάλει αμέσως τους 852 προβληματισμούς σου σε τάξη! (Όχι όμως και τα ψώνια απ’ το σούπερ μάρκετ για τα οποία περπάτησες ένα τέταρτο για να τα κουβαλήσεις, συγγνώμη!)
Ο Οδηγός Επιβίωσής μου…
Ας αρχίσουμε λοιπόν! Στο πατρικό έχεις ήδη ξεπεράσει, πιστεύω, τα κλάματα και τα τραπεζώματα της μαμάς που το καμάρι της πέρασε στο Πανεπιστήμιο ή το ΤΕΙ Αθηνών, οπότε οι πόρτες του καινούριου σου σπιτιού έκλεισαν με ‘σένα μέσα, έτοιμο να το γεμίσεις με το γούστο σου. Εντάξει δεν βλέπει Ακρόπολη και είναι και μικρό, αλλά περίμενες να ξεδιπλώσεις το ποδοσφαιρικό σου ταλέντο στο σαλόνι; Μην τρελαθούμε! Άρα η φοιτητική σου φωλιά είναι έτοιμη να υποδεχτεί τα ατελείωτα ξενύχτια για διάβασμα την περίοδο της εξεταστικής, όπως λέμε στη μαμά, ενώ στην πραγματικότητα τα βράδια αυτά ξημερώνεσαι μ’ ένα ανυπόφορο hangover και τους κολλητούς αγκαλιά στο κρεβάτι σου! Συγγνώμη μαμάδες αναγνώστριες!
Αλλά εντάξει ας σοβαρευτούμε! Ήρθες στην Αθήνα γιατί πέρασες σε μια σχολή είτε αυτή αποτελούσε όνειρο ζωής είτε όχι (μπορεί ωστόσο με τον καιρό να συνειδητοποιήσεις πως σου ταιριάζει απόλυτα). Σίγουρα η χρονιά των πανελληνίων ήταν πολύ κουραστική, επίπονη και σίγουρα θες να την ξεχάσεις, όμως ο νέος κύκλος σπουδών που άνοιξε για ‘σένα απαιτεί και τον σεβασμό που του αναλογεί. Αυτό που θέλω να πω φίλοι μου είναι πως δεν υπάρχει περίπτωση όλοι να παρακολουθούν ευλαβικά κάθε μέρα σε κάθε εξάμηνο είτε γιατί το πρωινό ξύπνημα είναι τόσο βασανιστικό σαν να σου τραβάνε το πάπλωμα τον χειμώνα, είτε γιατί κοιμήθηκες στις 5 το πρωί επειδή χάζευες στο facebook ή πόσταρες μελαγχολικά στιχάκια στο instagram, είτε γιατί κανονίσατε καφέ και τίτσου (κυρίως τίτσου εδώ που τα λέμε) στο μεσημεριανό τρίωρο στο οποίο πλήττεις κανονικότατα. Don’t worry! Είναι ανθρώπινο και αρκετά σύνηθες φοιτητικό σύμπτωμα! Βέβαια, από προσωπικής πείρας θα σε συμβούλευα να πηγαίνεις στις παραδόσεις όσο πιο συχνά μπορείς. Βοηθάνε απίστευτα στην κατεύθυνση του διαβάσματος ειδικά στην εξεταστική όπου πρέπει σ’ ένα βράδυ να βγάλεις 300 σελίδες ύλη. Σύνηθες κι αυτό! Επίσης ένα πολύ καλό κίνητρο για να πατήσεις στη σχολή είναι το κυλικείο! Βεβαίως! Πολύ καλή ποιότητα στο φαγητό και πίνεις και το καφεδάκι σου με τους συμφοιτητές σου!
Σίγουρα θα έρθουν στιγμές που θα περιμένεις το λεωφορείο 40 λεπτά στη βροχή, που θα ευχόσουν να είχες πάρει μαζί και την κουβέρτα στο αμφιθέατρο και που ο καθηγητής ή η καθηγήτρια να μην ήταν τόσο βαρετός/ή ή έστω πιο όμορφος/η. Να ένα άλλο κίνητρο! Όλα τα τμήματα έχουν τα κελεπούρια τους! Στάμπαρε καθηγητή και μπες στο αμφιθέατρο αγαπητέ μου!
Ας περάσουμε τέλος σ’ ένα άλλο θέμα, το οποίο μας ενδιαφέρει όλους πιστεύω σίγουρα. Οι βόλτες, οι καφέδες και οι βραδινοί έξοδοι. Καταρχάς η Αθήνα έχει άπειρες επιλογές για όλα τα γούστα! Θες καφέ σε ταράτσα ή ν’ ακούσεις heavy metal σε υπόγεια ροκαδικα; Έχει απ’ όλα! (Όπως το σουβλάκι ένα πράγμα! Ωχ! Συγγνώμη πίτα εννοούσα… Στην Αθήνα είσαι, θα το συνηθίσεις!) Το δύσκολο με τις αποδράσεις στην Αθηναϊκή ζωή δεν είναι, όπως καταλαβαίνεις, το που αλλά το πότε. Τί θέλω να πω; Είναι πραγματικά εκνευριστικές οι αποστάσεις εδώ στην πρωτεύουσα ειδικά όταν έχεις κανονίσεις έξοδο. Παρ’ όλα αυτά… God bless the metro! Βέβαια αν εσύ μένεις Ζωγράφου και οι φίλοι σου Πετρούπολη, κανονίστε τον καφέ κανα 2 μέρες πριν να ‘στε σίγουροι!
Κάπου εδώ θα σταματήσω την πολυλογία μου. Ελπίζω να μη σε κούρασα, μου βγαίνει αβίαστα! Εύχομαι από καρδιάς να σε βοήθησα έστω και λίγο σ’ αυτό το καινούριο ξεκίνημα. Καλή ακαδημαϊκή χρονιά! Θα τα ξαναπούμε σύντομα με περισσότερα φοιτητικά νέα, ιδεές και συμβουλές!
Να περνάς υπέροχα!
XOXO
Ράνια
Τάνια
11/10/2016 at 1:22 am (8 years ago)Συμφωνώ!
Πολύ σωστά και εξακριβωμένα όσα λες!!. (y)