Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ επιστρέφει αυτήν την εβδομάδα στη μεγάλη οθόνη με μια συγκινητική, παθιασμένη ματιά στη ζωή μιας γυναίκας. Ο λόγος για το «Χουλιέτα», που διεκδίκησε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και επιβεβαίωσε το γεγονός πως ο Πέδρο Αλμοδόβαρ συγκαταλέγεται σίγουρα ανάμεσα στους σπουδαιότερους σύγχρονους σκηνοθέτες!

Ο Pedro Almodόvar λέει για την Julieta του: “Η “Julieta” μιλά για τη μάχη μιας μητέρας να επιβιώσει της φοβερής και ξαφνικής ασάφειας που περιβάλλει τη ζωή της. Μιλά επίσης για τη μοίρα, για τις ενοχές και το ανείπωτο εκείνο μυστήριο που μας οδηγεί να εγκαταλείψουμε τους ανθρώπους που αγαπάμε, σβήνοντάς τους από τις ζωές μας σαν να μην σήμαιναν ποτέ τίποτα, σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Η “Julieta” έχει τις ρίζες της στην Άλις Μονρό. Από τότε που διάβασα το βιβλίο της με τίτλο “Runaway”, σκέφτηκα ότι ήθελα να μεταφέρω τρία από τα διηγήματά της στο σινεμά. Είναι τρεις ανεξάρτητες ιστορίες, τις οποίες προσπάθησα να ενώσω, εφευρίσκοντας στην πορεία ό, τι ήταν απαραίτητο. Το βιβλίο κάνει μια σύντομη εμφάνιση και στο «Δέρμα που Κατοικώ». Στην πρώτη μου απόπειρα να κάνω την ταινία, αντικατέστησα το Βανκούβερ με τη Νέα Υόρκη, γιατί αισθάνομαι ότι είμαι πιο κοντά στις ΗΠΑ απ’ ό, τι στον Καναδά, και σκεφτόμουν να είναι αυτή η πρώτη μου αγγλόφωνη ταινία. Τελικά όμως νικήθηκα από την ανασφάλεια: δεν αισθανόμουν σίγουρος ούτε για το σενάριο ούτε για την ικανότητά μου να σκηνοθετήσω στ’ αγγλικά. Φοβόμουν την ιδέα ν’ αλλάξω γλώσσα, κουλτούρα, χώρα. Έτσι κράτησα το πρώτο προσχέδιο και τα δικαιώματα των ιστοριών, αλλά δεν το δούλεψα για αρκετό καιρό. Πριν δύο χρόνια, διάβασα και πάλι το προσχέδιο – μου άρεσε περισσότερο απ’ ό, τι περίμενα. Αποφάσισα να μεταφέρω την ιστορία στην Ισπανία και όσο προχωρούσα, τόσο απομακρυνόμουν από τις ιστορίες της Μονρό. Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να πετάξω με τα δικά μου φτερά.

Είμαι σκηνοθέτης του σινεμά και πιστεύω στην επανάληψη και την πρόβα. Ο άνθρωπος μονίμως βρίσκεται σε καταστάσεις που έχει ζήσει στο παρελθόν, σχεδόν σαν να μας δίνει η ζωή την ευκαιρία να κάνουμε πρόβα τις δυσκολότερες στιγμές πριν εκείνες φτάσουν.

H “Julieta” σημαίνει την επιστροφή μου στο θηλυκό σύμπαν. Ένα από τα μεγάλα ρίσκα που αντιμετώπισα στην ταινία είναι το γεγονός ότι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω δύο διαφορετικές ηθοποιούς για την Χουλιέτα, την Αδριάνα Ουγάρτε από τα 25 ως τα 40 και την Έμμα Σουάρεθ από τα 40 κι έπειτα. Δεν μου αρέσει να παίζει η ίδια ηθοποιός όλες τις ηλικίες ενός ρόλου. Δεν εμπιστεύομαι το μακιγιάζ για να προσθέσει χρόνια σε ένα πρόσωπο και είναι αδύνατον για μια 25άρα να έχει την παρουσία και αίσθηση μιας 50άρας. Δεν έχει σχέση με τις ρυτίδες – έχει να κάνει με κάτι πιο βαθύ, το πέρασμα του χρόνου, μέσα και έξω από έναν άνθρωπο. Τώρα είμαι χαρούμενος που πήρα την απόφαση αυτή. Και νομίζω ότι η Αδριάνα Ουγάρτε και η Έμμα Σουάρεθ είναι τώρα κομμάτι του δικού μου Ολύμπου, όπου στέκονται πλάι στις Πενέλοπε Κρουθ, Κάρμεν Μάουρα, Βικτόρια Αμπρίλ, Μαρίσα Παρέδες και Σεσίλια Ροθ, πλάι δηλαδή σε όλες μου τις μούσες”.

Τί δεν ξέρετε για τον Pedro Almodόvar;

Είναι ο πιο διεθνώς αναγνωρισμένος Ισπανός σκηνοθέτης μετά τον Luis Bunuel, που είναι και μέντοράς του. Γεννήθηκε σ’ ένα μικρό χωριό της παρακμιακής περιοχής La Mancha. Έχει δύο μεγαλύτερες αδερφές και έναν αδερφό. Ο πατέρας του, Antonio Almodόvar  ήταν οινοπαραγωγός. Τη δεκαετία του ’60, σε ηλικία 8 ετών, οι γονείς του τον έστειλαν να φοιτήσει σ’ ένα Καθολικό σχολείο με την ελπίδα να γίνει ιερέας, στο οποίο κάποιοι συμμαθητές του κακοποιήθηκαν από ιερείς. Ο ίδιος ωστόσο παραδέχεται ότι δεν έπεσε ποτέ θύμα κακοποίησης. Στην περιοχή που φοιτούσε υπήρχε ένας κινηματογράφος και ο ίδιος έχει πει ότι ο κινηματογράφος έγινε η πραγματική του εκπαίδευση, πολύ περισσότερο από αυτήν που αποκόμισε στο σχολείο. Ο Almodόvar ήρθε στη Μαδρίτη το 1968 και έβγαζε τα προς το ζην πουλώντας χρησιμοποιημένα αντικείμενα στο παζάρι El Rasto. Δεν μπορούσε να σπουδάσει σκηνοθεσία καθώς δεν ήταν σε θέση να πληρώσει τα δίδακτρα. Παράλληλα, όλες οι σχολές σκηνοθεσίας έκλεισαν στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από την κυβέρνηση του δικτάτορα Francisco Franco. Έτσι, έπιασε δουλειά σε μια τηλεφωνική εταιρεία της για 12 χρόνια και με το μισθό που αποταμίευε αγόρασε μια Super 8 camera. Από το 1972 μέχρι το 1978 αφιερώθηκε στη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους με τη βοήθεια των φίλων του. Οι κατά κάποιον τρόπο πρεμιέρες αυτών των πρώτων του ταινιών έγιναν σιγά σιγά γνωστές στον ραγδαία αναπτυσσόμενο κόσμο της Ισπανικής αντικουλτούρας. Σε μερικά χρόνια, ο Almodόvar έγινε ο πρωταγωνιστής της «La Movida», του πολιτιστικού ποπ κινήματος της Μαδρίτης στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Η πρώτη του χαρακτηριστική ταινία «Η Πέπη, η Λούσι και η Μπομ» το 1980 είχε μεγάλη επιτυχία. Το 1987, μαζί με τον αδερφό του, Agustin Almodόvar, ίδρυσαν τη δική τους εταιρεία παραγωγής, την El Deseo. Από τότε το φαινόμενο «Almodόvar» εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο, κάνοντας τις ταινίες του πολύ δημοφιλείς σε όλες τις χώρες του κόσμου.

Ήταν ο τραγουδιστής του κακόφημου ντουέτου «Almodόvar & McNamara», ένα θρυλικό εκκεντρικό πρότζεκτ, το οποίο ενσάρκωνε την εικόνα του κινήματος «La Movida» της Μαδρίτης στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Μάλιστα εμφανίστηκε σ’ αυτόν τον ρόλο στην ταινία του «Ο Λαβύρινθος του Πάθους» το 1982, φορώντας γυναικεία ρούχα και πολύ μαύρο make up. Η μητέρα του Francisca Caballero και ο αδερφός του Agustin Almodόvar συχνά κάνουν μικρές εμφανίσεις στις ταινίες του. Συνήθως χρησιμοποιεί συμβολισμούς και μεταφορικές τεχνικές για να προβάλλει τις ιστορίες του. Οι ταινίες του συνήθως παρουσιάζουν δυνατούς γυναικείους χαρακτήρες και τρανσέξουαλ. Ξόδεψε 10 χρόνια για να γράψει το σενάριο της ταινίας «Bad Education», κατά τη διάρκεια των οποίων έκανε κάποιες εξαιρετικές ταινίες όπως το «Όλα για τη μητέρα μου» το 1999 και «Μίλα της» το 2002. Το 1992 ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών. Η σεφ των celebrities, Rachael Ray είναι μεγάλη φαν του και μάλιστα έχει ονομάσει ένα πιάτο της με το όνομα του σκηνοθέτη. Απέρριψε την πρόταση να σκηνοθετήσει την ταινία «Τρελές Αδερφές» το 1992. Του προτάθηκε να σκηνοθετήσει τις ταινίες «Το Μυστικό του Brokeback Mountain» το 2005 και «The Paperboy» το 2012. Η «The Lady from Shanghai» του 1947 είναι μία από τις αγαπημένες του ταινίες. Η αγαπημένη του Αμερικανίδα ηθοποιός είναι η Meryl Streep ενώ έχει εκφράσει την επιθυμία να δουλέψει μαζί με την Marion Cotillard και την Catherine Deneuve.

Θέλω κι άλλα…

Ο Pedro Almodόvar έχει δηλώσει ανοιχτά ότι είναι ομοφυλόφιλος και από το 2002 είναι μαζί με τον σύντροφό του, ηθοποιό και φωτογράφο Fernando Iglesias, τον οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί συχνά σε μικρούς ρόλους στις ταινίες του. Το ζευγάρι έχει επιλέξει να ζει χωριστά σε διαφορετικές περιοχές της Μαδρίτης.

Δες περισσότερα για την ταινία “Julieta”, trailers των ταινιών της εβδομάδας, featurette και φωτογραφίες καθώς και όλα τα κινηματογραφικά νέα της εβδομάδας στο νέο επεισόδιο Cinelovers Season 5 – Επεισόδιο 6 που κυκλοφορεί.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Comment *