Πραγματικά είναι μερικές ταινίες πολλά υποσχόμενες που ξεκινούν με τις καλύτερες προδιαγραφές (Ο Francis Lawrence είναι ένας πολύ έμπειρος σκηνοθέτης και η Jennifer Lawrence έχει αποδείξει ότι κάνει εξαιρετικές επαγγελματικές επιλογές και δυνατές ερμηνείες. Η συμμετοχή του Jeremy Irons επίσης, προσθέτει πολλά θετικά στο φιλμ) αλλά τελικά αδικούν τον εαυτό τους και αποκαρδιώνουν το κοινό.
Αρχικά, το θέμα το έχουμε ξαναδεί στο παρελθόν αλλά αυτό δεν είναι και τόσο κακό όσο το γεγονός ότι αν και η έναρξη της ταινίας δημιουργεί ίντριγκα και σασπένς, στην πορεία γίνεται αρκετά μονότονη και βαρετή, τραβηγμένη από τα μαλλιά θα λέγαμε. Η έναρξη είναι εκπληκτική με τις συνεχείς εναλλαγές των πλάνων από τη λυρική σκηνή με την Jennifer Lawrence και το σκοτεινό πάρκο με τον Joel Edgerton και μας εισάγει γρήγορα στην πλοκή και τους χαρακτήρες. Ωστόσο, από τη μέση και μετά η σκηνοθεσία είναι πολύ επίπεδη, η πλοκή είναι λίγο πολύ αναμενόμενη και προχωρά βασανιστικά αργά με κάποιες ανούσιες σκηνές και ένα παρ’ ολίγον love story ανάμεσα στην Ντομινίκα και τον Νέιτ για να καταλήξει σ’ ένα προβλέψιμο και παντελώς αδιάφορο τέλος. Εκτός της έναρξης, οι μόνες σκηνές που αναζωπυρώνουν κάπως το ενδιαφέρον είναι οι σκηνές της ανάκρισης της Ντομινίκα από τους Ρώσους και κάποιες άλλες διάχυτες σκηνές μέσα στο φιλμ ενώ θα μπορούσαν να είναι περισσότερες και φυσικά πιο ευρηματικές. Στα θετικά προσθέτω και τα υπέροχα τοπία της Βουδαπέστης και της Μπρατισλάβα που ντύνουν την ταινία.
Τέλος, θα λέγαμε ότι οι εκτεταμένες σκηνές της σκληρής εκπαίδευσης που απαρτίζονται από εξευτελιστικά καψόνια στα όρια του ηδονοβλεπτικού σαδισμού έχουν σαν θετικό την εξαιρετική (αν και ελάχιστη σε διάρκεια) ερμηνεία της Σαρλότ Ράμπλινγκ και βασίζονται -αναδεικνύοντας παράλληλα ξεκάθαρα- στον ερωτισμό και τη θηλυκότητα της Jennifer Lawrence, που υποδύεται πολύ επιτυχημένα έναν δύσκολο και ιδιαίτερα δυναμικό χαρακτήρα. «Η Ντομινίκα ήταν ένα άτομο και μια προσωπικότητα εντελώς διαφορετική απ’ ότι γνωρίζαμε», λέει για τον χαρακτήρα της. «Από πολύ μικρή προσπαθεί να επιβιώσει, είτε ως μπαλαρίνα, είτε ως ‘’Σπουργίτι’’… Με εντυπωσίασε η δύναμη της Ντομινίκα. Γιατί αν και εκπαιδεύεται για να χρησιμοποιεί τέλεια το σώμα της, τελικά αυτό που υπερισχύει είναι το μυαλό της. Για ‘μένα είναι μια σύγχρονη ηρωίδα, βάζει τους δικούς της κανόνες και χρησιμοποιεί το πείσμα της για να πετύχει». Οι κατασκοπικές σκηνές πάλι στερούνται σίγουρα καινοτομίας, δράσης, ίντριγκας και σασπένς που βλέπουμε σε αντίστοιχες του είδους, ωστόσο η επιλογή του Joel Edgerton και του Ματίας Σένερτς στον ρόλο του Αμερικανού και Ρώσου πράκτορα αντίστοιχα είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Τέλος, θα ήταν καλό να υπήρχε μεγαλύτερη αξιοποίηση του υπόλοιπου εξαιρετικού cast (όπως του Jeremy Irons). Σε γενικές γραμμές, όμως, η χημεία των δύο πρωταγωνιστών στη μεγάλη οθόνη έχει πετύχει.
Συνοψίζοντας, πρόκειται για μια μέτρια ταινία με επίπεδη σκηνοθεσία χωρίς ιδιαίτερες σκηνές δράσης και σασπένς που δεν την λες σίγουρα αξιομνημόνευτη αλλά με εντυπωσιακές ερμηνείες που την κάνουν κάπως ενδιαφέρουσα και αδιάφορο τέλος.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2,5/5
Περισσότερα για την ταινία
Από τη CIA στο βιβλίο και από εκεί στην οθόνη
Όταν ο συγγραφέας του «Κόκκινου Σπουργιτιού», Τζέισον Μάθιους, ολοκλήρωσε μετά από 30 χρόνια τη θητεία του στη CIA, κατάλαβε ότι δεν ήταν έτοιμος να περάσει τα επόμενα χρόνια του ως αδρανής συνταξιούχος κι έτσι ξεκίνησε να γράφει το πρώτο του βιβλίο που θα βασιζόταν στις εμπειρίες του από τα χρόνια του ως πράκτορας. Το «Κόκκινο Σπουργίτι» εκδόθηκε το 2013 και έγινε αμέσως best-seller, ενώ ακολούθησαν ακόμα δύο βιβλία που ολοκλήρωσαν την τριλογία: το Palace of Treason και το The Kremlin’s Candidate.
«Η Ντομινίκα είναι προϊόν μυθοπλασίας, σε αντίθεση με τους περισσότερους χαρακτήρες του βιβλίου που είναι αληθινοί», αναφέρει ο Μάθιους για τον κεντρικό χαρακτήρα του. Το ίδιο αληθινή ήταν και η σχολή «Σπουργίτι», όπως αναφέρει. «Στη Σοβιετική Ένωση, είχαν μια σχολή που δίδασκε νεαρές γυναίκες την τέχνη της αποπλάνησης για τον εκβιασμό ‘’έξυπνων’’ στόχων. Υπήρχε μια σχολή ‘’Σπουργίτι’’ στο Καζάν, στις όχθες του ποταμού Βόλγα, όπου οι γυναίκες μάθαιναν πώς να είναι ‘’συνοδοί’’. Τις αποκαλούσαν ‘’Σπουργίτια’’».
Όταν οι παραγωγοί ταινίας διάβασαν το βιβλίο ενθουσιάστηκαν. «Μας τράβηξε το γεγονός ότι ο συγγραφέας υπήρξε πράκτορας της CIA, σε συνδυασμό με το ότι αυτό ήταν το πρώτο του βιβλίο και μια από τις πιο φρέσκες και μοναδικές κατασκοπικές ιστορίες που είχαμε διαβάσει. Επίσης, λατρέψαμε το ότι είχε γυναίκα ηρωίδα κι όχι τον Μπορν, τον Μποντ ή κάποιον χαρακτήρα του Λε Καρρέ», σχολιάζει η Τζένο Τόπινγκ, μια από τους παραγωγούς. «Ερωτεύτηκα αμέσως το βιβλίο για τη φρεσκάδα και τον χαρακτήρα της Ντομινίκα, καθώς και για τη γενικότερη σεξουαλικότητά που αποπνέει», συμπληρώνει ο σκηνοθέτης της ταινίας, Φράνσις Λόρενς (Αγώνες Πείνας, Ζωντανός Θρύλος, Constantine), ενώ σημειώνει πως στόχος του ήταν να κρατήσει τα βασικά στοιχεία του μυθιστορήματος κατά τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη.
Ο Λόρενς έλαβε το βιβλίο στα χέρια του όταν ακόμα γύριζε το «The Hunger Games: MockingJay – Part 2». Έχοντας συνεργαστεί με την Τζένιφερ Λόρενς και στα τρία επεισόδια των «Αγώνων Πείνας», ο σκηνοθέτης σκέφτηκε αμέσως πως η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός θα ήταν η ιδανική πρωταγωνίστρια της επόμενης ταινίας του. «Από ‘κει και πέρα, έπρεπε να βρεθεί ο κατάλληλος παρτενέρ, τον οποίο και βρήκαμε στο πρόσωπο του Τζόελ», σχολιάζει ο παραγωγός της ταινίας Πήτερ Τσέρνιν για την επιλογή του Τζόελ Έτζερτον (Loving, Ανίερη Συμμαχία, Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ) δίπλα στη Λόρενς.
Το παιχνίδι της αποπλάνησης
Σύμφωνα με την Τόπινγκ: «Η ταινία μιλά για την επιβίωση και την αποπλάνηση, και η ισορροπία ανάμεσα στα δύο είναι ζωτικής σημασίας. Είναι η επιβίωση που οδηγεί την Ντομινίκα στη σχολή ‘’Σπουργίτι’’ και, όταν βρεθεί εκεί, πρέπει να τελειοποιήσει την τέχνη της αποπλάνησης για να επιβιώσει». Η εκπαίδευση της Ντομινίκα – από τη μοναδική Σάρλοτ Ράμπλινγκ στον ρόλο της εκπαιδεύτριας – την οδηγεί στον πράκτορα της CIA Νέιτ Νας, τον οποίο και υποδύεται ο βραβευμένος με Χρυσή Σφαίρα Τζόελ Έτζερτον. «Ο Τζόελ ήταν η πρώτη μου επιλογή», λέει ο σκηνοθέτης για τον ηθοποιό. «Είναι ένας εκπληκτικός ηθοποιός και προσγειωμένος άνθρωπος, κάποιος που μπορείς να εμπιστευτείς. Επιπλέον, ήμουν σίγουρος ότι θα είχε εξαιρετική χημεία με την Τζεν» προσθέτει.
«Λατρεύω τον Τζόελ! Είναι τόσο ταλαντούχος. Η ρωσική προφορά του είναι άπταιστη, το οποίο και με τρόμαζε όταν προσπαθούσα να τη μάθω. Έδωσε τόσα πολλά στην ταινία και στον ρόλο», δηλώνει η Λόρενς για τον συμπρωταγωνιστής της, ενώ και εκείνος μιλά με ενθουσιασμό για τη στωική ερμηνεία και τον δυναμισμό της. Όσο για τη σχέση μεταξύ των δύο στην ταινία, η ηθοποιός αναφέρει: «Η Ντομινίκα και ο Νέιτ έχουν μια πολύ ενδιαφέρουσα σχέση. Καθώς ο ένας προσπαθεί να αποσπάσει πληροφορίες από τον άλλο, ερωτεύονται. Η σχέση τους αλλάζει διαρκώς και προσπαθούν συνέχεια να ισορροπήσουν την έμφυτη εμπιστοσύνη που τρέφουν ο ένας για τον άλλον με την παράνοια που φέρνει το να ζεις στην κατασκοπεία».
Στην ταινία παίζει και ο βραβευμένος με Όσκαρ Τζέρεμι Άιρονς, που υποδύεται ένα παρασημοφορημένο πράκτορα της SVR. «Ήταν ένα από τα καλύτερα σενάρια που είχα διαβάσει εδώ και καιρό. Δεν είχα παίξει ποτέ σε ταινία κατασκοπείας. Βρήκα το σενάριο συναρπαστικό και εξαιρετικά φτιαγμένο. Μετά διάβασα το βιβλίο, το οποίο και απόλαυσα απίστευτα». Για τον Άιρονς, η Τζένιφερ Λόρενς μιλά με θαυμασμό: «Ήμουν τόσο αγχωμένη. Είναι ο Τζέρεμι Άιρονς! Είναι ο καλύτερος άνθρωπος και είναι τόσο διασκεδαστικό να δουλεύεις μαζί του. Στην ταινία πραγματικά μεταμορφώνεται».
Η Τζένιφερ Λόρενς στα… Μπολσόι
Για να επιτευχθεί η αυθεντικότητα στις σκηνές όπου η Λόρενς εμφανίζεται ως μπαλαρίνα, ο σκηνοθέτης «στρατολόγησε» τον διακεκριμένο χορογράφο Τζάστιν Πεκ, καθώς και τον χορευτή, χορογράφο και δάσκαλο χορού Κερτ Φρόμαν. Τρεις μήνες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα, η Τζένιφερ Λόρενς δούλευε σε καθημερινή βάση με τον Φρόμαν, κάνοντας τρίωρες πρόβες. «Είχε μεγάλη φυσική προετοιμασία όλο αυτό. Για τις σκηνές του μπαλέτου προφανώς έκανα εντατική εκπαίδευση. Κι ακόμα κι αν ποτέ δε θα είμαι έτοιμη για τα Μπολσόι, όλο αυτό μου έμαθε ποια είναι η σωστή στάση του σώματος, μου δίδαξε την πειθαρχία και μου άλλαξε το σώμα. Φυσικά, πείνασα πολύ κατά τους πρώτους μήνες!», λέει η ηθοποιός για την εμπειρία της ως πρίμα μπαλαρίνα.
Από την ταινία δεν θα μπορούσε να λείπει το enfant terrible του σύγχρονου μπαλέτου, ο Σεργκέι Πολούνιν. Ο χορευτής, που είναι μεγάλος θαυμαστής της ταινίας του Φράνσις Λόρενς «Constantine», κάνει μέσα από «Το Κόκκινο Σπουργίτι» την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση. «Εννοείται πως δεν λες όχι σε μια ταινία που πρωταγωνιστεί η Τζένιφερ Λόρενς», λέει χαρακτηριστικά. «Παρακολούθησα τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει η Τζένιφερ την τέχνης της και ήταν μια πραγματικά μορφωτική εμπειρία για εμένα. Δεν θα μπορούσε να μου έχει δοθεί καλύτερη ευκαιρία».
Με φόντο τη Βουδαπέστη
Ο σκηνοθέτης ταξίδεψε μαζί με την ομάδα παραγωγής στη Βουδαπέστη προκειμένου να βρει τις τοποθεσίες που θα ταίριαζαν με το Ελσίνκι, όπου μεγάλο μέρος της δράσης λαμβάνει χώρα στο βιβλίο του Μάθιους. «Όλοι ερωτευτήκαμε τη Βουδαπέστη», σχολιάζει ο παραγωγός Ντέιβιντ Ρέντι. «Η πόλη αυτή αποδείχθηκε ένα μαγικό μέρος για την ταινία, τόσο για τις τοποθεσίες της όσο και για την ατμόσφαιρα που αποπνέει».
Ο ρόλος της Μαρία Τζέρκοβιτς, υπεύθυνης του σχεδιασμού παραγωγής, ήταν καθοριστικός. «Πριν από την ταινία δεν ήξερα τη Μαρία, αλλά θαύμαζα τη δουλειά της», αναφέρει ο σκηνοθέτης. «Πραγματικά ταιριάξαμε όσον αφορά τη χρωματική παλέτα της ταινίας. Βρήκαμε απίστευτες χρωματικές επιλογές στην καταπληκτική μεταπολεμική ρωσική τέχνη. Όλα τα χρώματα ήταν κάπως ξεθωριασμένα. Κόκκινο που δεν είναι το κλασικό κόκκινο. Πράσινο που δεν είναι το κλασικό πράσινο. Και αυτά τα υπέροχα μπλε και φιστικί… Χτίσαμε την παλέτα μας πάνω στην ρωσική τέχνη».
Εκτός όμως, από τη Βουδαπέστη, σκηνικό για τα γυρίσματα αποτέλεσε και η γειτονική Μπρατισλάβα, τα ανοίκεια τοπία της οποίας έδωσαν μεγάλη έμπνευση στην Τζέρκοβιτς. «Πολλές από τις αρχικές φωτογραφίες, περιλάμβαναν τοποθεσίες της Μπρατισλάβα. Τελικά, καταφέραμε να κάνουμε γυρίσματα σε αυτά ακριβώς τα μέρη που απεικόνιζαν οι φωτογραφίες», σχολιάζει με ενθουσιασμό!
Τί δεν ξέρετε για την ταινία;
- Όταν ανακοινώθηκε το project το 2013, ο Darren Aronofsky ήταν σε συζητήσεις για να αναλάβει τη σκηνοθεσία, ωστόσο αποχώρησε από την παραγωγή το 2014. Την ίδια χρονιά ο David Fincher και η Rooney Mara ήταν σε συζητήσεις για να σκηνοθετήσει και να πρωταγωνιστήσει αντίστοιχα στην ταινία. Τον Ιούλιο του 2015, φήμες ήθελαν τον Francis Lawrence να συζητά για τη σκηνοθεσία της ταινίας ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015 ανακοινώθηκε και το όνομα της Jennifer Lawrence για τον πρωταγωνιστικό ρόλο.
- Η ηθοποιός έμπλεξε σ’ έναν καβγά σε ένα μπαρ της Βουδαπέστης κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας.
- Πολλοί υποστηρίζουν πως η ταινία σεναριακά μοιάζει με την Black Widow, την ηρωίδα των κόμικς της Marvel, που υποδύεται η Scarlett Johansson. Ωστόσο, ο σκηνοθέτης δήλωσε πως δεν τίθεται θέμα σύγκρισης αφού το Red Sparrow έχει γραφτεί από έναν πράκτορα της CIA, οπότε οι ιστορίες προέρχονται από τελείως διαφορετικές αφετηρίες. Επίσης, η ταινία είναι θρίλερ και μάλιστα ακατάλληλο αφού περικλείει βία, λίγη διαστροφή, σασπένς και πολλή ίντριγκα. Είναι ένα διαφορετικό είδος ταινίας κατασκοπείας.
- Είναι η δεύτερη φορά που ο Ματίας Σένερτς υποδύεται έναν Ρώσο, μετά το «Kursk» που θα δούμε μέσα στο 2018.
- Αν και η Ντομινίκα είναι χορεύτρια των Μπολσόι, στην πραγματικότητα η dance double της Jennifer Lawrence είναι η αμερικανίδα μπαλαρίνα Isabella Boylston.
Το “Red Sparrow” κυκλοφορεί στους κινηματογράφους από την 1η Μαρτίου.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 141′
ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ
Δείτε το trailer:
Δείτε περισσότερα για τις ταινίες της εβδομάδας, featurettes και film clips κάθε Σάββατο στις 23:30 στην εκπομπή Cinelovers στην τηλεόραση του ATTICA.
Καλή διασκέδαση!
xxx.
Xenia
