Τίποτα δεν μας είχε προετοιμάσει για τη θανατηφόρα εμφάνιση της Μάργκοτ Ρόμπι με ύφος μοιραίας γυναίκας του 21ου αιώνα, μετά την καταπληκτική ερμηνεία που της χάρισε την υποψηφιότητα για Όσκαρ Πρώτου Γυναικείου Ρόλου στο «Εγώ, η Τόνια».
Η λαμπερή πρωταγωνίστρια, που εδώ αναλαμβάνει και χρέη παραγωγού, επιστρέφει σε μια νέο νουάρ, στα ίχνη του “Drive”, ταινία που αποτελεί και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Βον Στέιν, ο οποίος υπογράφει και το σενάριο.
Η πολλά υποσχόμενη ταινία μπλέκει δύο φαινομενικά ασύνδετες ιστορίες κατά τη διάρκεια μιας βροχερής νύχτας σε μια δυστοπική πόλη, ενώ η έξυπνη αφήγηση αποκαλύπτει μυστικά από το παρελθόν. Οι ήρωες αυτής της ρημαγμένης, υγρής και κρύας πόλης που ζωντανεύουν στα πρόσωπα των Σάιμον Πεγκ, Μαξ Αϊρονς, Ντέξτερ Φλέτσερ και Μάικ Μάγιερς, θα χάσουν τον έλεγχο, αφού έχει έρθει η ώρα να πληρώσουν για όλες τις κακόβουλες πράξεις του παρελθόντος. Συγκεκριμένα δύο πληρωμένοι δολοφόνοι αναλαμβάνουν μια ακόμα καταχθόνια αποστολή στη ζοφερή καρδιά μιας αχανούς πόλης χωρίς όνομα. Στον δρόμο τους θα συναντήσουν έναν δάσκαλο (Σάιμον Πεγκ) που πάσχει από θανάσιμη ασθένεια, έναν αινιγματικό επιστάτη (Μάικ Μάγιερς) και μια παράξενη αλλά femme fatale σερβιτόρα με διπλή ζωή (Μάργκοτ Ρόμπι). Δυσοίωνες και φονικές συνέπειες ξετυλίγονται στη σιγαλιά της νύχτας, καθώς οι ζωές τους διασταυρώνονται στα χέρια ενός μυστηριώδους εγκληματία διψασμένου για εκδίκηση. Πριν ακόμα ξημερώσει, όλοι θα έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με την ανελέητη δικαιοσύνη.
Από άποψη πλοκής η ταινία δεν έχει να επιδείξει τίποτα περισσότερο απ’ ότι τα κλασικά θρίλερ των τελευταίων χρόνων. Δύο πληρωμένοι δολοφόνοι συμμαχούν με μια μυστηριώδη γυναίκα που φαίνεται ότι κρύβει κάτι σε αποστολή να σκοτώσουν κάποιον. Προδοσίες μεταξύ “συμμάχων”, συνωμοσίες, εκδίκηση, ένας “νικητής” και φυσικά δικαίωση. Λίγο κλισέ, σκηνές που νομίζεις ότι έχεις ξαναδεί, ατάκες και διάλογοι χωρίς νόημα σε ορισμένα σημεία. Αρκετά κουραστική και χαοτική, χωρίς ρυθμό και κατά διαστήματα βαρετή πλοκή, αν αναλογιστούμε το πολλά υποσχόμενο trailer της ταινίας. Από ένα σημείο κι έπειτα αναμενόμενο φινάλε.
Από σκηνοθετική άποψη η ταινία παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον. Αν και, όπως ανέφερα, αποτελεί το ντεμπούτο του Βον Στέιν, ο οποίος έχει δουλέψει στο παρελθόν ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες όπως το “World War Z” του 2013, είναι ποιοτική και πολύ καλά στυλιζαρισμένη. Πολύ καλή φωτογραφία και επιλογές γυρισμάτων που τονίζουν τη σκοτεινότητα, την εγκληματικότητα και την εγκατάλειψη μιας αχανούς πόλης. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η έξυπνη εναλλαγή σκηνών που σε μεταφέρουν από το παρελθόν στο παρόν μπλέκοντας τις παράλληλες ιστορίες. Ίσως να δίνεται υπερβολική σημασία σε κάποιες σκηνές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν.
Τέλος, εις ότι αφορά τις ερμηνείες των ηθοποιών, ούτε εδώ έχουμε κάτι το αξιόλογο. Το cast είναι αναμφίβολα εντυπωσιακό και πολλά υποσχόμενο. Το πιο ωραίο που έχει να προσφέρει η ταινία είναι σίγουρα η Μαργκότ Ρόμπι, η οποία προσπαθεί μάταια, θα λέγαμε, να μιμηθεί την Σαρλίζ Θερόν στο “Atomic Blonde”. Αν και έχει υιοθετήσει τις sexy, προκλητικές και μυστηριώδεις εκφράσεις και το παγωμένο και μοιραίο βλέμμα που απαιτεί ο ρόλος, η ερμηνεία της δεν είναι κακή αλλά σίγουρα αδιάφορη. Ο Μαξ Άιρονς δίνει μια καλή ερμηνεία στα χνάρια του πατέρα του, Τζέρεμι Άιρονς, ενώ ο Σάιμον Πέγκ είναι παγερά αδιάφορος και φανερά εκτός τόπου και χρόνου.
Συμπερασματικά, είναι ένα μέτριο, σκοτεινό θρίλερ μυστηρίου με στοιχεία νουάρ, με κλισέ πλοκή, εντυπωσιακά πλάνα και αδιάφορες ερμηνείες, ωστόσο, σαν σύνολο παρουσιάζει ένα γενικότερο ενδιαφέρον που κάποιοι -λιγότερο απαιτητικοί του είδους- αναμφίβολα θα εκτιμήσουν.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 2,5/5
Η ταινία “Terminal – Τερματικός Σταθμός” κυκλοφορεί στους κινηματογράφους από τις 24 Μαΐου.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90′
ΕΙΔΟΣ: Θρίλερ μυστηρίου
Δείτε το trailer:
Δείτε περισσότερα για τις ταινίες της εβδομάδας, featurettes και film clips κάθε Πέμπτη στις 23:30 στην εκπομπή Cinelovers στην τηλεόραση του ATTICA.
Καλή διασκέδαση!
xxx.
Xenia
